Onze camping heet “Camping Aux Deux Eaux” ; gelegen bij het dorp Tintigny. De koeien waren vanmorgen al weer vroeg paraat. Het zijn Limousin koeien. Ze worden gehouden voor het vlees. Het zijn prachtige beesten.
Na het ontbijt en de vaste dingen, op weg naar de Intermarché. We hadden nog wel het één en ander nodig. Ik verwachtte daar mijn telefoon te kunnen opwaarderen en wilde naar de whatsapp kijken. Toch wel met enige teleurstelling zagen we de Intermarché opeens links van de weg. Een prima buurtsuper, zo kun je het wel noemen. Wij kennen deze supermarkten van vorige vakanties en dan zijn het hele grote winkels waar van alles te koop is met een heel groot assortiment. Voor de boodschappen die we nu nodig hadden, konden we terecht. Freddy heeft inmiddels via zijn telefoon, mijn telefoon opgewaardeerd en de whatsapp kan ik nu weer lezen. De foto’s van de kleinkinderen wil ik toch wel graag bewonderen. Ook de blog online krijgen lukt hier niet. Freddy is gisteravond naar de grote camping gefietst met de laptop en alleen rond de receptie is er ontvangst. Dat zal vanavond ook weer moeten. Met wat extra moeite komt het in orde.
Na de Intermarché weer naar de camping en op een rotonde zagen we een bruin bord met het woord Orval erop. Bruin bord betekent bezienswaardigheid. Wij toch maar even die kant op, 15km., is te doen. De weg is weer zo slecht, kuilen, hobbels en als je naast de weg geraakt, heb je een probleem. De weg ernaar toe met de bossen van de Ardennen, lijken donker en triest. Ik heb niets met naaldboombossen. Alles kaarsrecht, donker, naargeestig. Ook de dorpen waar we doorheen rijden zijn stil en verlaten. Als we bij Orval zijn , zien we een prachtig klooster en heel veel toeristen. Dit willen wij ook wel zien natuurlijk maar onze boodschappen zijn niet geschikt om in de zon te laten staan daar, 27 graden! Na de lunch terug is ons besluit en het was de moeite waard. Nog drie keer de slechte weg gereden en al wel wat minder toeristen dan ’s morgens.
De Abdij Notre Dame d’Orval is een Cistercienzerabdij in het dorp Villars-devant-Orval, gesticht in de 12e eeuw, twee keer verwoest, één keer door brand en daarna tijdens de Franse Revolutie.
Daarna 130 jaar leeggestaan en verwilderd en van 1926 tot 1948 heeft men de abdij weer volledig opgebouwd. Er zijn nu nog 5 broeders in het klooster; je kunt op retraite gaan en de H.Mis bijwonen elke dag. Wel even van te voren aanmelden. Er zijn arbeiders in dienst want de broeders leven van de opbrengsten van het bier en de kaas. Dat is te intensief om met z’n vijven te doen. Zo’n 50 mensen helpen daarbij. Ook zijn er rondleidingen. Wij hebben een rondleiding gedaan van een half uur; leuk om wat meer informatie te krijgen. Freddy was met name geïnteresseerd in de vleermuizen die daar zijn, vier bijzondere soorten verblijven er hier, maar niets gezien en dat kan w.s. ook niet midden op de middag. Een eikenboom van ongeveer 250 jaar, siert het midden plein van het complex. We konden het museum bezoeken dat gevestigd was onder de gewelven van de kerk. Bijzondere beelden, schilderijen en muurdecoraties. Een prachtige middag.
Beste vogelvrinden. Vandaag hoopte ik op vleermuizen, maar helaas. Dan maar een foto van de video die in het klooster gedraaid werd gemaakt.
Freddy doet een dutje en ik ga even lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten