We zijn net verhuisd op de camping. In eerst instantie de camping geboekt tot vandaag maar we hadden nog geen zin om weg te gaan. Consequentie was dan wel, dat we moesten verhuizen. Toch maar gedaan en nu twee nachten een stukje verderop.
Freek de Jonge verblijft ook op de camping. Je weet dat hij het niet is natuurlijk maar soms zie je mensen en die doen je gelijk aan iemand denken. Deze man dus ook. Van een afstand zijn gelijke in haardracht en postuur. Ook een gezin met drie kinderen met een camper, zijn erbij gekomen. De meeste campinggasten zijn zo rond de vijftig, zestig, schat ik. Wij horen wel bij de oudere garde.
Vandaag een mooie wandeling gemaakt door het Limburgse landschap. Wat een rust hier overal. Weidse akkers en prachtige vergezichten. We waanden ons af en toe in Toscane. De gele akkers, een rij bomen in de verte die lijken op cipressen qua vorm, prachtig. Volgens mij is dat een bepaalde soort beuk die in een zuilvorm groeit, smal en hoog.
De wandeling rond Mechelen en Wittem, loopt dwars door het gehucht Schwieberg. Een paar huizen en dat is het wel. Maar het eerste huis had wel iets speciaals; een ondergrondse parkeerplaats. Wij denken dat het een oude gierput is geweest of zo en nu is opgeknapt met mooi beton en steen. Een afstandsbediening regelt de kanteldeur en het hek van de oprit. Goed gemaakt zo.
De route wordt met groene paaltjes aangegeven. De paaltjes vinden en volgen lukte redelijk zonder hulpmiddel. Af en toe hadden we meneer Google nog nodig. Ook staan de paaltjes inmiddels in erg hoog gras zodat ze niet echt opvallen. Onderweg genoeg bankjes om even wat te eten en een slok water te nemen. Ook zijn er al ontzettend veel rijpe bramen; heerlijk! Een paar stekeligheden trotseren voor een mooie braam , loont de moeite.
Ook boomgaarden met verschillende soorten fruit, weiden met paarden en mooie koeien. Ik heb inmiddels geleerd dat koeien aardige dieren zijn en dat ze je rustig toelaten in hun buurt. Wat wandelen met de buurvrouw al niet oplevert. Inmiddels is veel weidedraad tussen akkers verdwenen. Wat op een aantal plekken is blijven staan, zijn de piepende draaihekken van ijzer. Een raar gezicht, soms midden op een akker of grasland. Ze staan er verlaten bij, je loopt er omheen en vervolgt de weg. Ook liepen we op hele smalle paadjes met flinke hoge begroeiing, brandnetels, klaver, distels, klaprozen en wel altijd veel hoogteverschillen, een gevarieerde wandeling.
Na de wandeling hadden we wel een ijsje verdient vonden we. Dichtbij de camping is een ijs-en fruit stalletje. Heel druk was het er. De zon scheen dus mensen willen ijs. Enorme ijsjes werden er gegeten. Wij zijn wat bescheidener en dat was maar goed ook. Het was gewoon niet lekker. Wij zijn natuurlijk ijs van Bakker Jolink gewend. Zelfs Freddy at het met wat tegenzin op.
Bij thuiskomst eerst een tekencontrole. Dat is wel nodig na zo’n wandeling.
Beste vogelvrinden. Vandaag ben ik dicht bij huis gebleven en heb ik deze mooie boerenzwaluw kunnen spotten in de koeienschuur
Morgen weer een nieuwe dag, met
zon, heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten