Ik zit aan tafel, een flesje water naast me. De wasmachine draait en de was hangt buiten te drogen. Na elke vakantie is het eerst de post bekijken( tegenwoordig maar een kleine stapel), de caravan leegmaken, was sorteren en wasmachine aan; dat verandert niet in de loop van de jaren. De caravan is leeg; dat wil zeggen , alles wat er uit moet is eruit en de rest hoort bij de inventaris. Die inventaris groeit nog steeds want elk jaar is er toch weer iets wat we zien bij Obelink of bij iemand op een camping en dan denken we, wel handig om te hebben ; ook na 50 jaar kamperen samen!
We hebben de kleinkinderen weer gezien. Heel fijn na al die dagen. Je maakt ze zo intensief mee en dan is het geweldig om te zien dat ze zo snel weer eigen zijn hier. Alle drie zijn ze groot geworden en weer mondiger. De buren gesproken en zij verdienen alle eer dat de tuin er zo mooi bij ligt in deze hete zomer. De bakken en andere bloemen en planten doen het geweldig, heel fijn.
Vanmorgen was de terugreis natuurlijk geen onoverkomelijke afstand meer; 135 km. voor de boeg. Het verliep vlot en om elf uur waren we thuis. De auto van de buurman stond op de oprit, heel fijn natuurlijk(sociale betrokkenheid) en toen die weg was onze caravan er weer op. Koffie van de buurvrouw gehad en even kort gekletst.
Fijn om weer thuis te zijn, al denkt manlief daar iets genuanceerder over. We hebben weer veel gezien en meegemaakt. Er zijn geen ongelukken gebeurd; alles is nog zoals we begonnen en dat is wel eens anders geweest. Het waren mooie weken.