Een rustig dagje vandaag. Eigenlijk zijn alle dagen wel rustig maar ook geen plannen voor vandaag. Toch besloten we vanmiddag om naar het dorp te lopen. De weg er naar toe is geen pretje. De auto’s rijden hard en af en toe moesten we een eindje de berm in. Je mag hier 90 rijden en dat doet men dan ook. Voor fietsers ook te gevaarlijk, vind ik. Ik zie al snel gevaar maar Freddy deelt mijn mening en als hij het gevaarlijk vindt dan is dat echt zo. Halverwege de route zagen we vlak langs de weg een enorme stier in een ijzeren kooi. Het beest maakte zoveel lawaai, je hoorde hem tegen de stangen van de kooi bonken. De stier kon twee stappen naar voren zetten en zat dan weer tegen stangen aan. Wat een verschrikking voor dat beest. Als hij een keer wordt vrijgelaten dan gaat hij vast als een dolle te keer. Wij begrijpen hier niets van. Ik kan me ook niet voorstellen dat dit één of ander doel dient. Maar ja, wij zijn niet de eigenaar!
De rugzak mee want je weet maar nooit wat je tegenkomt in het dorp. Nou, we kwamen niets tegen. Op woensdag is daar alles gesloten; zelfs het enige café/restaurant! De burgemeester en de politie zullen wel in functie zijn, maar dat is het dan ook.
Ook de kerk was gesloten. Het kerkhof erom heen was toegankelijk, troosteloos en alleen maar hele oude graven. Het laatste graf dateert uit 1913. Waar men nu de inwoners begraaft is ons niet duidelijk geworden. Voor Maria is er nog een plekje gemaakt in een hoekje naast de kerk, onder een grote boom. Er stonden wel twee bossen bloemen bij.
Voor de kerk is een enorm groot monument geplaatst voor de slachtoffers van de eerste en tweede wereldoorlog. De Duitsers hebben hier in de eerste wereldoorlog enorm huisgehouden. Ze konden niet verder hier , de linies waren gesloten door de Fransen; dus hebben ze eerst de mannen uit het dorp verzameld, snel berecht en doodgeschoten. Daarna hebben ze zich vergrepen aan de vrouwen en kinderen. Wat een trieste gebeurtenis voor zo’n dorp. Van de tweede wereldoorlog staat niets vermeld bij het monument.
Via een grote omweg zijn we weer teruggelopen naar de camping. Een aantal mooie huizen siert het dorp maar het gros van de woningen is oud, slecht onderhouden of staat leeg. Dat zien we hier meer op het platteland. Zo jammer; alles maakt meteen een trieste, verwaarloosde indruk zo. Een huis kopen is goed te doen. Gisteren stonden we bij een makelaar nog even te kijken voor de etalage. Voor twee ton heb je al een huis op een gigantisch stuk grond met bijgebouwen. Er zal heus wat aan verbouwd moeten worden maar ben je het beu in Nederland, beproef je geluk hier.
We kwamen vlak voor de camping nog langs een ijskar. Allebei een lekker ijsje genomen en het laatste stukje rustig genietend teruggelopen. Als je blijft zitten krijg je gezelschap van wespen. We gunnen ze alles maar het ijsje is voor ons. We hebben toch nog ruim zes km. gelopen vandaag.
Morgen weer een reisdag. We gaan richting Metz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten