Het was een heet nachtje maar met de ventilator aan, de ramen open en de horren ervoor, konden we lekker slapen.
Vanmorgen was het een stuk koeler. Toch wel prettig. Iedereen zal dat wel zo ervaren. Na het ontbijt besloten we om een wandelingetje te gaan maken naar het dorp Epen. Vanaf de camping is de kerktoren goed te zien, dus geen enorme afstand. Meer campinggasten gingen op pad met de benenwagen of de fiets. We moesten alleen onze tanden nog poetsen.” Heb jij de tandenborstels al”, was mijn vraag. Een ontkennend antwoord. Alles afgezocht maar geen borstels. Waarschijnlijk in de doucheruimte laten staan gisteravond. Gekeken, maar niets. Ik was al aan het mopperen: je neemt toch niet andermans eigendommen mee; enz, enz. Toch maar weer teruggelopen naar de caravan en weer elk kastje en laadje open; op mijn knieën voor de caravan, niets te zien. Rondje om de caravan; ja, achter de caravan op een tafeltje. Bij het controleren van het rooster van de koelkast, had Freddy de borstels daar neer gelegd en laten liggen. Toch altijd eerst bij jezelf te rade gaan en niet meteen denken dat derden ermee te maken hebben; dat blijkt maar weer.
Na de poetsbeurt richting Epen. Het was inmiddels weer warm ondanks een regenbuitje. Via een leuk paadje en het passeren van de Geul, kwamen we in het dorp. De schoolkinderen zaten nog in de klas. Nog twee dagen hier te gaan voordat ze de deur kunnen sluiten. Op een terras een kop koffie, thee en vlaai besteld. De thee was goed, de koffie al minder en de vlaai was droog, dus niet lekker. Je verwacht toch wel een heel lekker stuk vlaai hier maar dit was geen reclame voor de Limburgse taart. De kerk van Epen was helaas gesloten. Wel even een rondje over het kerkhof gemaakt. Een aannemer was een kruis aan het terugplaatsen en er moest een marmaren steen vervangen worden. Een warm klusje vandaag. Het dorp heeft een supermarkt met een redelijk assortiment; de prijzen zijn wel hoog; een VVV, veel hotels en restaurants en toeristen op de fiets, die allemaal elektrisch ondersteunt worden. Zonder dit hulpmiddel is het niet te doen hier.
Op de weg terug zagen we langs de kant van de weg een herdenkingskruis voor iemand die op die plek verongelukt was. Dat ongeval was gebeurd in 1913. Het kruis met het corpus van Jezus eraan, ziet er nog geweldig uit na al die jaren. Dit lijkt mij iets unieks. Nog geen tekenen van verval of vernieling.
Terug op de camping meteen de schoenen uit en de slippers aan. De temperatuur is heerlijk in de schaduw, achter de caravan, onder de boom. Een lekkere lunch en de beentjes hoog. Freddy volgt de tour, als het signaal het toelaat; ik ook af en toe en ondertussen een boek bij de hand voor de saaie momenten of het wegvallen van het signaal. Dit gebeurt frequent helaas!
Vanavond wordt er niet gekookt maar gaan we uit eten in St. Geertruid. Mijn zus en zwager staan daar op een camping en het lijkt ons wel gezellig om even bij te kletsen en samen uit eten te gaan. Ook hebben ze een andere caravan gekocht, dus heel benieuwd.
Het was een gezellige avond; veel gekletst en lekker gegeten bij restaurant “”La Meuse”. Het parkeren had nog wel wat voeten in de aarde maar na goed zoeken en kijken, eindelijk een plek gevonden waar de auto’s zonder dat we bang hoefden te zijn voor een bon, konden staan. De caravan die ze nu hebben is mooi en de camping waar ze staan is een aanrader. Prachtig! Die gaan we zeker onthouden.
Beste vogelvrinden. Op de camping een mooi vogeltje gezien. de gekraagde roodstaart.
Op dit moment, we zijn net weer thuis, regent het. Lekker om zo te gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten