Gisteravond stonden we met 10 volwassenen en 2 kinderen in het sanitair gebouw in een gangetje van twee bij één meter; te wachten om naar de wc te kunnen en om de tanden te poetsen. Als er geen corona was zou het al erg zijn en nu was het helemaal benauwend. Snel gepoetst en geplast en weg. Vanavond poets ik mijn tanden in de caravan en plassen kan hier ook. Geen gedoe meer daar. Ik ben gelukkig niet de enige die er niet blij mee is. Zelfs Freddy vindt dit niet kunnen zo. Vanmorgen hebben we samen gedoucht omdat de andere douche bezet was. Een plakkerig douchgordijn scheidt de ruimte in tweeën. Het water is zo heet dat het brandt op je huid. Dit is al de derde camping waar je zelf de temperatuur niet kunt regelen; zo vervelend. Er is ook geen koud water bij het tandenpoetsen. Energieverspilling ten top. Wij hebben nog maar één huis met zonnepanelen gezien. Ze zullen wel geen subsidie krijgen zoals in Nederland maar wat gaat er veel verloren zo. Wat wel op valt zijn de talrijke windmolens in sommige departementen.
Naast ons stond vanmorgen nog een vader met zijn twee zonen van 7 en 4, schat ik zo. Ze vertrokken vandaag naar oma en opa in Nürnberg, zo’n 900 km vanaf hier. Hij is Duitser en de moeder is Nederlandse. Ze wonen in Amsterdam en hij is alleen met zijn zoons op vakantie in Frankrijk. Zeer zelfstandige kinderen. Vader was even weg en de oudste spreidde een deken uit, pakte een pak rijstwafels, een pot jam en chocopasta en begon te smeren voor zijn broertje. Toen dat klaar was werd de tent uitgeruimd, de luchtbedden reis klaar gemaakt en toen paps terug kwam was er al veel gedaan. Top jongens! Ook in de buurt staat een Nederlandse vrouw; af en toe om een praatje verlegen dus ze loopt nog wel eens een beetje rond. Ze heeft het met Freddy over vogels gehad, ze vertelde over haar ouders en dat ze is al een poos alleen onderweg is, zowel in Nederland als in Frankrijk. Freddy schat haar een jaar of vijftig. Een mooie Fiat Doblo is haar slaapplek en er past zelfs een fiets in. Ze had vandaag in de zee gezwommen en dat is een aanrader vertelde ze. Dat gaan wij dus ook doen morgen. Lekker koud water! Aan het begin van ons kampeerveld staat een Nederlandse oma die de hele dag voor haar caravan zit en de boel goed bekijkt. Ze heeft wel een flodderboek/tijdschrift in de hand maar of ze veel leest vraag ik me af. Kijken kost veel tijd zeker als je niks wilt missen. Uit een grote Mercedes stapten vanmorgen een man en een vrouw. Ongerieflijk geslapen, denk ik zo. Ze waren snel weer weg; misschien een onverwachte overnachting hier. Onze nieuwe buur is een Belgisch gezin met twee jonge knapen en een hond in twee grote tenten.
Wij hebben vandaag een stuk kustweg gereden van de Opaalkust. Een strook kust van 150 km in Normandië. De naam opaal komt van de edelsteen opaal, die steeds verandert van kleur. Dat doet het water van deze kust ook, vandaar de naam. Er zijn twee vooruit stekende punten , Cap Blanc Nez en de Cap Griz Nez. Wij hebben de Cap Griz Nez bezocht. Een mooie wandeling en een prachtig zicht op de zee, het nauw van Calais en een schim van de Engelse kust. Vracht en plezierboten, Ferries, een zwemmer en veel vogels gezien maar helaas geen dolfijnen; dat is ook een zeldzaamheid. Natuurlijk veel toeristen maar er was genoeg ruimte om te lopen en te genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten