De hitte was goed te doen vandaag. We staan dan wel op een hele gunstige plek. “s Morgens de ochtendzon en al snel verschuilt de zon zich achter hoge bomen. Dat blijft dan de hel dag zo.
Het was alweer vroeg een gaan van campers en caravans. De pylonnen werden weer neergezet en inmiddels zijn de lege plekken weer opgevuld. Op onze plek zullen morgen wel weer nieuwe mensen staan. Morgen vertrekken we naar camping Manoir de Senlecques in Pernes les Boulogne, 10 km van de Atlantische kust en 30 km onder Calais.
Het wordt een lange rit , ongeveer 300 km. We zitten nog te dubben welke route het gaat worden, de snelle via de autobaan, de rustige over N en D wegen of een combinatie. Vanavond weten we het wel, denk ik.
Er staat een touringcar/ camper op de camping waar twee scooters en een soort motor uitkwamen. Een vader en twee zoons, denk ik, reden daarop weg. Wat een kolossaal rijgevaarte heb je dan bij je. Als ze over de kleine wegen hier moeten wordt passeren wel erg lastig. Je bent niet meteen op een snelweg. Naast ons staat een jong gezin ,ook met een enorme camper. Twee meiskes hebben ze; drie en anderhalf, schat ik. Dat kleine ding kan nog niet lopen en kruipt steeds over het warme asfalt haar zus achterna. Arme knieën, arm kind! Een echtpaar, vijftigers, met caravan heeft zich ook op de camping geïnstalleerd. hij heeft een gewone korte broek en overhemd aan maar zij heeft een gerimpelde broek met wijde pijpen van grijze flanelstof aan, tot op de enkels. Haar blouse is ook van grijs flanel en heeft wijde lange mouwen. Haar grijze haar in een knot, in haar nek. Af en toe zie toch weer iets en dan denk je, ja, wat goed dat je je niks aantrekt van wie of wat dan ook. Doe je eigen ding.
Jonge gezinnen met grote campers en caravans. Gehuurd, geleend of zelf gekocht; het is een opvallend iets deze vakantie. Waar zijn de tenten gebleven! Toch niet comfortabel genoeg misschien.
Vandaag naar “Les Faux de Verzy”: de dwergbeuken van Verzy, geweest. Veel van de beuken hebben de vorm van een koepeltent. Ze groeien rond en reiken maar tot een bepaalde hoogte. Hoe dit zo kom; daar is men nog niet achter. Voor kinderen een leuke hut waar ze in zouden kunnen spelen; maar de bomen zijn beschermd en de meeste worden omringd door een hekwerk. Heel apart om te zien.
De takken en stammen zijn heel kronkelig. Een boom van 200 jaar oud is geveld omdat de takken te zwaar werden en de stam knakte. Wij deden anderhalf uur over de wandeling. Nu eens niet op een holletje, zoals Freddy vaak zegt, maar in een rustig tempo, met nog een zitmoment op een bank; flesje water, een mueslireep, mooie, stille omgeving, wie doet je wat. Met deze hitte is het goed toeven in het bos. Er waren ook best veel wandelaars. Als je toch nog iets wilt doen, een aanrader. Op de borden waren nog andere wandelingen aangegeven; genoeg mogelijkheden hier.
We gaan alvast wat opruimen, eten, ons buigen over de route voor morgen en dan morgenvroeg op tijd weg. Het wordt weer een warme dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten