Bijna iedereen die ik ken zou over een dag als vandaag hebben gezegd: heerlijk een dag met bewolking en maar 24 graden. Ik vond het na een halve dag alweer genoeg en hoopte de zon nog te zien, maar tevergeefs. Hij had er geen zin in. Dus een lange broek, hemd en af en toe een vest aan. In de supermarkt vanmorgen was het nog frisser. Altijd een vest of jasje mee, ook in Nederland. We gingen weer op zoek naar verse melk. Het was ons nog niet gelukt om dat te vinden in Frankrijk. We wisten ook niet of dat nog wel in het assortiment zat ergens. Tot vandaag. Als je een beetje vroeg bent, zijn er nog een paar pakken. Twee welgeteld en allebei maar meegenomen. Als alternatief is de Bio houdbare halfvolle melk van de Lidl nog de beste. Nog twee op voorraad in de kast maar nu hebben we twee dagen verse melk. In Nederland heb je een enorme keuze en het is ook veel lekkerder. Snap jij de Fransen, ik niet. Karnemelk hebben we wel gevonden; een soort van zegt Freddy. Lait fermenté, is de naam.
Dicht bij de caravan staat een kruis met een tekst uit 1723. We kunnen niet meer ontcijferen wat er op staat. Misschien heeft het te maken met de naam van de camping: la Croix du Bois Sacker.
Vanmiddag hebben we een rondje langs het meer en de vaste standplaatsen van de camping gemaakt. Tot vandaag wisten we niet dat die er waren maar we zagen wel af en toe mensen daar vandaan komen. Toch maar eens op onderzoek , deze laatste dag hier. En natuurlijk ideaal weer om te wandelen. Fototoestel mee want je weet maar nooit wat je ziet. Freddy vindt het vogelaanbod hier bedroevend. Weinig te horen en te zien. Hij is maar één keer op pad geweest en dat leverde hem niets op. Ook vanmiddag niet helaas. Op ons rondje vandaag, zagen we een heel stuk van de camping aan de andere kant van het meer; afgeschermd door bomen. Zo’n 30 vaste plekken met stacaravans, dicht bij elkaar. Er lopen asfaltpaadjes tussendoor en van alles en nog wat moet het mooi doen lijken. Een jeu de boule baan fleurt het geheel wat op. Er was een spelletje gaande, natuurlijk met grijze mensen, gewapend met loden ballen, een magneet om de ballen op te pakken en een hoepel om de gooiplaats aan te duiden. Mopperend als het mis ging en een knikje als het oké was. Hoe oud moet je zijn om hier te willen staan. Ik denk dat wij die leeftijd nooit bereiken. We hebben wel eens vaste plekken gezien op een camping maar zo iets als hier, zo dicht op elkaar, nee nog nooit. Voor de eigenaren van de camping is het een goed vast inkomen en de mensen die er staan, zullen ongetwijfeld erg blij zijn met hun plek. Dat hoop ik toch!
Er zijn inmiddels weer 3 stel fietsers gearriveerd met tent en veel bagage; allemaal Nederlanders. Het fietsen is enorm populair en je verplaatsen op deze manier, draagt bij aan milieu en gezondheid. Diep respect voor de meestal oudere jeugd, in een goed passend tenue!
Morgen vertrekken we naar een camping, zo’n 200 km naar het westen. De luifel is al ingedraaid en het gronddoek opgevouwen. Tijd voor een andere omgeving.
Beste vogelvrinden. Vandaag een stelletje Roeken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten